04-08-2025 JOURE – Voor de toekomstige drinkwatervoorziening zullen de grootste uitdagingen zitten in de uitvoering van de aangegeven plannen door drinkwaterbedrijven en provincies. Bij het realiseren van een nieuwe drinkwaterwinning of een uitbreiding van een bestaande drinkwaterwinning zorgen elementen zoals netcongestie, stikstofproblematiek en belangen vanuit de omgeving voor veel uitdagingen bij de uitvoering. Dat schrijft minister Tieman van Infrastructuur en Waterstaat aan de Tweede Kamer in reactie op vragen van de VVD.
De stand van zaken van het aanwijzen van aanvullende strategische voorraden met het oog op de drinkwatervoorziening verschilt per provincie. Drenthe, Overijssel, Gelderland, Limburg, Flevoland, Utrecht, Zuid-Holland en Noord-Holland hebben de aanvullende strategische voorraden aangewezen en vastgelegd in de provinciale omgevingsverordening.
Groningen en Friesland maken een milieueffectrapport om aanvullende strategische voorraden aan te wijzen. Deze procedure wordt naar verwachting in 2026 afgerond. De provincies Zeeland en Noord-Brabant hebben ervoor gekozen om geen gebieden aan te wijzen vanwege een gebrek aan grondwatervoorraden. Deze provincies zoeken andere mogelijkheden om te voldoen aan de toekomstige drinkwatervraag.
De aanvullende strategische voorraden zijn grondwatervoorraden die ingezet kunnen worden om te voldoen aan de stijgende drinkwatervraag tot 2040. Deze gebieden worden aangewezen door de provincies. Naast grondwatervoorraden zetten provincies in op alternatieve bronnen en mogelijkheden tot drinkwaterbesparing om te voldoen aan de stijgende drinkwatervraag tot 2040.
Het Actieprogramma beschikbaarheid drinkwaterbronnen 2023-2030 bevat regionale uitvoeringsplannen van drinkwaterbedrijven en provincies om de huidige bronnen voor drinkwater uit te breiden en waar mogelijk nieuwe winningen te realiseren. Daarnaast bevat het Actieprogramma landelijke acties die de uitvoering van de regionale plannen ondersteunen. Daarmee geeft het actieprogramma voldoende handvatten om in de periode tot en met 2030 de beschikbaarheid van drinkwater te kunnen waarborgen, aldus Tieman.
De minister denkt dat de belangrijkste uitdaging voor de toekomstige drinkwatervoorziening niet zo zeer liggen in de voorraden, maar in de uitvoering van de aangegeven plannen door drinkwaterbedrijven en provincies. Hij doelt daarbij met name op zaken als netcongestie, de stikstofproblematiek en belangen vanuit de omgeving.